Dünkü Ziyaretçi 55
Bugünkü Ziyaretçi 30
Toplam Ziyaretçi 173299
 

Hastalığın tedavisi, hastalığın keşfiyle başlar. Hastalık keşfedilmeden ve sebepleri bilinmeden tedavi mümkün değildir. Demek ki, tedavi için ilk önce hastalığın sebepleri bilinmeli ve daha sonra o sebepler yok edilmelidir. Bu sayede tedavi gerçekleşmiş olur.
Unutmak da bir hastalıktır. Eğer biz bu hastalıktan kurtulmak istiyorsak ilk önce sebeplerini bilmek ve daha sonra bu sebepleri yok etmek zorundayız. İşte bunu yaptığımızda unutma hastalığından kurtulacak ve unutmayan birisi olacağız.
Unutmanın iki sebebi vardır:

1. Sebep: Öğrenme işleminin içine beynin sağ lobunu sokmama ve sadece sol lobu kullanarak öğrenmeye çalışmaktır. Beyninin sadece sol lobunu kullanarak öğrenmeye çalışan birisi, tek kanatla uçmaya çalışan bir kuşa veya tek bacakla koşmaya çalışan bir insana benzer. Bir kuş tek kanadıyla ne kadar uçabilirse ve bir insan tek bacağı ile ne kadar koşabilirse, insan da beyninin sadece sol lobunu kullanarak o kadar sağlıklı öğrenebilir.

Beynin sağ lobunu kullanmaktan maksadımız; öğrenmede hayali devreye sokmaktır. Başka bir ifadeyle okumak yerine bilgiyi seyretmektir ve bilgileri anı formatında beyne göndermektir.

Bir formülü, bir telefon numarasını, bir cümleyi, bir konuşmayı vs. hangi tip bilgi olursa olsun, o bilgiyi resimleyebildiğinizde beyninizin sağ lobunu öğrenme işinin içine sokmuş ve sağlıklı bir öğrenme gerçekleştirmiş olursunuz.
Mesela siz bir film seyrederken sesler beyninizin sol lobunda, görüntüler ve resimler ise beyninizin sağ lobunda işlenmektedir. İki lop dengeli bir şekilde çalıştığından dolayı sağlıklı bir öğrenme gerçekleştirmektesiniz. İşte bu yüzden bir filmi seyrettiğinizde unutmazsınız. Ama aynı filmin kitabını okuduğunuzda unutursunuz. Çünkü kitabı okurken beyninizin sadece sol lobu çalışır ve okuduğunuz metinler sol lopta anlaşılmaya çalışılır. Ama filmi seyrettiğinizde sesler sol lopta işlenirken, görüntüler sağ lopta işlenmekte ve bu sayede beynin iki lobu aynı anda dengeli bir şekilde çalışmakta ve neticede seyredilen bir film unutulmamaktadır.

Bir şarkıyı dinlerken de aynı olay cereyan etmektedir. Şarkının sözleri sol lopta, müzik ve ritim ise sağ lopta işlenmektedir. İki lop dengeli bir şekilde çalıştığı için birkaç defa aynı şarkıyı dinlediğimizde, ezberlemeye çalışmadığımız hâlde şarkıyı mırıldanmaya başlarız. Eğer o şarkının sözlerini müzik olmaksızın kâğıda bakarak ezberlemeye çalışsaydık defalarca okumak zorunda kalırdık. Bunun sebebi, müzik ve ritmin olmaması ve bundan dolayı da beynin sadece sol lobunun çalışması ve sağ lobun atıl kalmasıdır.

2. Sebep: Unutmanın bir başka sebebi de bilgilerin beynin neresinde olduğunu bilmemektir. Buna, daha önce de ifade ettiğimiz gibi “yer meçhuliyeti” diyoruz. Mesela bir kalemi evinizde saklasak ve bulmanızı istesek kalemi bulabilirsiniz. Ama kalemi oturduğunuz şehirde saklasak ve bulmanızı istesek asla bulamazsınız. Hele dünyada saklasak bulmanız asla mümkün değildir.

Aynen bunun gibi, bilgiler kalem büyüklüğündedir. Beynimiz ise dünyadan daha büyüktür. Kalem hükmündeki bilgiler, dünya hükmündeki beyne gönderildiğinde düşme noktası belli olmazsa bilgiye ulaşılamaz. Evet, bilgi beyindedir. Ama neresinde?

Bilgiyi beynin belli bir noktasına göndermeyen kişinin hâli, çölde kaybettiği yüzüğü arayan kişinin hâli gibidir. Ya da okyanuslara fırlatılmış bir taşı bulmaya çalışan kişinin hâli gibi… Yüzük ve taş küçük, çöl ve okyanus büyük olduğundan o eşyalara ulaşmak neredeyse imkânsızdır. Hatta çıkarttığımız gözlüğü tekrar takmak istediğimizde yerini bulamayıp aramamızın sebebi de budur. Gözlüğü nereye koyduğumuzu bilmemek… Ancak ev küçük olduğundan ve her yerine bakmak mümkün olduğundan dolayı gözlüğümüzü kaybetmeyiz ve buluruz. Eğer evimiz bir şehir kadar büyük olsaydı, herhâlde her gün bir gözlük kaybederdik. Bilgileri kaybettiğimiz gibi…

Madem unutmanın iki sebebi vardır ki, bunlardan bir tanesi beynin sağ lobunu öğrenme işinin içine sokmamak, diğeri ise bilgileri beyne gelişigüzel göndermek ve bilginin saklandığı noktayı bilmemektir. O hâlde biz iki şeyi yapabilirsek:
1- Bilgiyi öğrenirken beynin sağ lobunu da sol lop gibi aktif hâle getirebilirsek,
2- Bilgiyi beynimize gelişigüzel göndereceğimize belli noktalarda saklayabilirsek, o zaman unutmanın iki sebebi yok edilmiş ve unutmama gerçekleşmiş olur. Hafıza eğitimleri sayesinde beynin sağ ve sol lobunu dengeli bir şekilde kullanmayı ve bilgileri belirli noktalarda saklamayı öğrenecek ve bilgiyi unutmamanın yolunu keşfedeceksiniz.

Ezberlemenin yolu bilgiyi resimlemekten geçiyor. Resimlenen bilgiler kolayca ezberleniyor ve unutulmuyor. Resimlenmeyen bilgiler ise hem zor ezberleniyor hem de kolayca unutuluyor.

İşte bu sebepten dolayı, bir konuyu ezberlemek için onu resim hâline getirmeliyiz. Bunu başardığınızda konuları beyne anı formatında gönderecek ve bir daha asla unutmayacaksınız.

İnsan nasıl ki anılarını ve kendi başından geçen ilginç olayları unutamıyorsa, anı formatında beynine gönderdiği bilgi ve konularını da unutamamaktadır. Konularını resim hâline getirmek için “Anahtar Kelime Bulma” tekniğini kullanıyoruz.